کد مطلب:30756 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128

تحریف دین











یكی از ویژگیهای منافقان این است كه از دین استفاده ابزاری می كنند و تا آنجا كه بتوانند آن را در راستای رسیدن به اهداف خود بكار می گیرند بر این اساس از هیچ نوع تحریفی نسبت به دین اباء ندارند یكی از شیوه های كاری مخالفان امام علی (ع) تحریف شأن نزول آیات قرآن بود به این صورت كه آیاتی كه درباره منافقان نازل شده بود را به امام علی (ع) نسبت می دادند و آیاتی كه درباره امام علی (ع) نازل شده بودرا به دشمنان او نسبت می دادند و به عنوان نمونه به این دو آیه توجه كنید:

«و من الناس من یعجبك قوله فی الحیاة الدنیا و یشهد الله علی ما فی قلبه و هو الدالخصام و اذا تولی سعی فی الارض لیفسد فیها و یهلك الحرث و النسل و الله لا یحب الفساد».[1].

گفتار برخی از مردم درباره زندگی دنیا تو را شگفت می آورد و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه می گیرند، حال آن كه سرسخت ترین دشمنان است و چون از پیش تو بروند مدام می كوشد تا بر زمین فساد كند و كشت و نسل را تباه سازد خداوند فساد را دوست نمی دارد.

قرطبی می نویسد: این آیه درباره اخنس بن شریق نازل شده است او یكی از منافقان بود خدمت رسول اكرم آمد و اظهار اسلام كرد و قسم خورد كه راست می گویم و سپس از مدینه فرار كرد و در مسیر به شترها و مزارع مسلمانان برخورد كرد مزارع را آتش زد و شتر را پی كرد كه این آیه نازل شد.[2] آیه دوم: «و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله و الله رؤف بالعباد».[3] بعضی از مردم در طلب خشنودی خدا جان خود را می فروشند و خدا نسبت به بندگانش مهربان است.

قرطبی می گوید این آیه در شأن علی (ع) نازل شده است زمانی كه رسول خدا (ص) در شب هجرت او را در بستر خود خوابانید تا امر بر كفار مشتبهه شود.[4] با این وصف معاویه برای اینكه بتواند علیه امام علی (ع) موج تبلیغی بیافریند به سمرة بن جندب پیشنهاد كرد 100 هزار درهم بگیر و تبلیغ كن آیه اولی (كه درباره منافقین نازل شده بود) درباره علی (ع) نازل شده است و آیه دوم (كه بیانگر ایثار علی (ع) است) درباره ابن ملجم مرادی نازل شده است؟! سمره این پیشنهاد را نپذیرفت معاویه 200 هزار دهم پیشنهاد كرد سمره نپذیرفت معاویه 300 هزار درهم پیشنهاد كرد سمره نپذیرفت تا اینكه معاویه 400 هزار درهم پیشنهاد كرد سمره پذیرفت و این كار را انجام داد.[5].









    1. بقره، 204 تا 205.
    2. الجامع لاحكام القرآن- ج 3، ص 14.
    3. بقره، 207.
    4. الجامع لاحكام القرآن- ج 3، ص 21.
    5. شرح ابن ابی الحدید- ج 4، ص 73.